Sproud

’t klikt

Boek: ’t Klikt: een jaar community building in Huis Sint-Jozef

Een jaar community building in een WZC, het was een bijzonder avontuur. Sinds enkele weken kan je dit nalezen in het “klikt-boek”. Te koop via deze link.

Community building in een residentiële voorziening, is dat niet paradoxaal? Dit boek haalt echter alle twijfels weg. Door te vertrekken vanuit de assets van mensen, slaagt Maite erin om mensen goesting te laten krijgen in het mee-bedenken en mee-uitvoeren van fijne initiatieven die heel dicht bij henzelf liggen. Met haar nabijheid en vertrouwen gelooft zij er sterk in dat er bij elke persoon, ongeacht leeftijd, krachten en talenten aanwezig zijn. Zo komt het hele woonzorgcentrum in beweging en wordt het een echte community. Vanuit het alledaagse worden veel zaadjes geplant, die verder groeien, zich stevig wortelen in de grond en het gemeenschapsgevoel versterken. Het gaat niet enkel over ‘erbij horen’, het gaat bij ‘t Klikt nog een stapje verder: ‘ertoe doen’.

Community building gaat over ont-moeten, over alledaagse dingen, over het doorbreken van homogeniteit en over de kracht van publieke ruimtes. Dit alles is terug te vinden in ’t Klikt. Geen twijfels meer: dit is het startschot en de toekomst voor een verbindend en nabij Vlaanderen!

27 oktober 2022: feestelijke studiedag

Het was een feest! We vierden wat we samen hebben bereikt gedurende één jaar community building. Een studiedag over, voor, maar vooral door onze ganse community! HARTVERWARMEND!!

Reinhart Ceulemans, vrijwilliger en familielid, maakte een verslag voor het parochieblad Wilrijk-Oosterveld

Het ABCD van buurtopbouw in een woonzorgcentum

Door de vorming van een gemeenschap van bewoners, medewerkers, vrijwilligers, buren en vrienden wordt een wzc omgebouwd of opgebouwd tot een buurt of ‘community’. Dat werd duidelijk aan de hand van een unieke studiedag in Huis Sint-Jozef in Berchem.

Inclusieve woonzorg en ABCD

Sinds de Tweede Wereldoorlog leeft in ons land de idee dat mensen met specifieke ondersteunings- of zorgbehoeften beter af zijn in een veilige, goed omkaderde en dus aparte omgeving. Daarom investeerde Vlaanderen volop in gesegregeerde zorg voor bejaarden, mensen met een geestelijke stoornis of fysieke beperking, jongeren met behoefte aan bijzondere aandacht… Die segregatie maakt de stap naar meer inclusieve woonzorg – ook en vooral de zorg voor ouderen – niet gemakkelijk. Woonzorg in een leefgemeenschap of een buurt is immers per definitie gericht op inclusie. Die buurtopbouw of community building was het thema van een opmerkelijke studiedag die op donderdag 27 oktober jl. plaats had in Huis Sint-Jozef, een woonzorgcentrum (wzc) op de Grotesteenweg in Berchem. De studiedag belichtte een jaar buurtopbouw in het wzc en had als thema ‘Iedereen mee?’ Het vertrekpunt was de vraag: ‘Wat als we het wzc zouden beschouwen als een buurt?’ die Maite Mallentjer zich tijdens de coronapandemie stelde. Maite is ouderenpsycholoog en lector aan de Artesis Plantijn Hogeschool in Antwerpen waar ze zich toelegt op de levenslooppsychologie en de zorg voor ouderen in de samenleving. Maite: ‘Een wzc is eigenlijk een bijzondere buurt waar mensen van verschillende leeftijden, achtergrond, cultuur… dagelijks samenleven. Zouden de principes van community building bruikbaar zijn om mensen met elkaar in verbinding te brengen en hen meer regie te geven over hoe ze willen samenleven?’ Deze denkoefening bracht Huis Sint-Jozef tot het unieke project ’t Klikt. Gedurende een jaar werd er aan community building gedaan en op de studiedag werd verduidelijkt hoe dit werd aangepakt, van theorie naar praktijk en terug. Het wzc telt zeventig bewoners, vierenzestig medewerkers, achtentwintig vrijwilligers, een twintigtal vrienden van het huis, en vele familieleden van bewoners. De community wordt er gebouwd volgens de ABCD-methode, of de asset based community development. Dat betekent dat de buurt wordt uitgebouwd aan de hand van de talenten, ideeën, interesses, passies en vaardigheden van bewoners, medewerkers en alle betrokkenen. Maite nam bij aanvang van het project een vragenlijst af bij alle leden van de community om die assets in kaart te brengen. De lijst met al die ‘actieve troeven’ vormde de leidraad voor de community en werd gebruikt om mensen vanuit hun krachten in verbinding te brengen, projecten en activiteiten op te starten.

Community building

De buurtopbouw bleek wonderwel te werken waarvan getuige de vele initiatieven die er kwamen op aangeven van en met de bewoners. Het ‘klikt’ in de gemeenschap of in de buurt van het wzc. De gemeenschap breidde breilappen waarmee de beuk, de linde en magnolia in de tuin werden ingepakt. Er ontstond een koor onder leiding van een van de bewoonsters, een vriendenkring die regelmatig samenkomt, een mini-repair café, een buurtcompostlocatie in de tuin, een winkeltje ’t Alberreke’ – vernoemd naar de buurtwinkel Albert Heijn die sponsort en meewerkt. Vrijwilligers of familieleden van bewoners komen wekelijks de krant of enkele hoofdstukken uit een boek voorlezen. De buitenmuur van het wzc kreeg een muurschildering in samenwerking met de stad Antwerpen en de nabijgelegen basisschool. Ook als er eens iemand nodig is om video’s te monteren, of om liedjes aan te leren, of om lector te zijn in de wekelijkse gebedsdienst wordt er in de lijst gekeken wie hiervoor gecontacteerd kan worden. De ruime cafetaria wordt dagelijks door vrijwilligers opengehouden en is de centrale ontmoetingsplek – in de theorie de dumping place – van de buurt of leefgemeenschap. 

Sprekers en sofagesprekken

Honderd aanwezigen, verantwoordelijken uit de zorgsector, directeurs van wzc uit heel Vlaanderen, bewoners en familieleden, medewerkers en vrijwilligers, namen actief aan de studiedag deel. Ze vernamen hoe de manier van buurtopbouw via ’t Klikt vertaald werd naar het leven in het wzc. Het enthousiasme inspireerde de aanwezigen en deed een aantal directeurs goesting krijgen om er zelf ook mee aan de slag te gaan in hun huis of wzc. Na elk van de zes presentaties uit Nederland en Vlaanderen volgde er een sofagesprek – gemodereerd door een familielid – waarbij spreker, bewoner, vrijwilliger, medewerker of toehoorder gezellig samen napraatten in de sofa. De sprekers wezen erop dat elkaar ontmoeten en je verbonden weten met anderen belangrijke pijlers zijn van community building als een hefboom tegen eenzaamheid. Community building wordt ingezet als een veranderstrategie waarmee de bewoners zelf hun dromen mee waar kunnen maken. We zien en we ontmoeten elkaar door de deuren van het wzc, van de kamers, van ons hart open te zetten. Buurtopbouw is ook ethisch zeer belangrijk want ‘voor de mens komt het er ultiem op neer om een goed leven te leiden’, zoals de Griekse filosoof Aristoteles het meer dan tweeduizend jaar geleden verwoordde. Als laatste spreker kwam Margot Cloet, gedelegeerd bestuurder van Zorgnet Icuro – de koepelorganisatie van de social profitvoorzieningen in de woonzorg – aan het woord. Zij wees erop dat community building het toekomstbestendig model is in de woonzorg. Bij community building is immers de uitbouw en het onderhoud van duurzame positieve relaties tussen de bewoners, zijn/haar familie, de medewerkers, de vrijwilligers en de buurt dé basis. Aan het einde van de geslaagde studiedag werd het boek ‘’t Klikt in Huis Sint-Jozef’ voorgesteld waarin het verhaal van een jaar community building in het wzc beschreven staat. 

In de media

De succesvolle studiedag kreeg aandacht in de pers, onder meer met een reportage tijdens het ATV-Nieuws van 27 oktober. Op zondag 23 oktober werd Maite Mallentjer uitgebreid geïnterviewd op Radio 1 in het programma ‘De ochtend’. De verhoogde interesse in het thema kwam er na de Pano-uitzending op VRT-Een van woensdag 19 oktober die duidelijk maakte dat het gebruik van antipsychotica in Vlaamse wzc significant hoger is dan in andere Europese landen. De succesvolle en inspirerende buurtopbouw in Huis Sint-Jozef bewijst dat het anders en beter kan.

Medeparochianen

Twee bewoners die deel uitmaken van de buurt van Huis Sint-Jozef zijn onze medeparochianen Remi en Alice Nelissen-Vanrusselt. Zij verhuisden een jaar geleden van hun appartement op de Prins Boudewijnlaan naar de Grotesteenweg in Berchem. Alice was jarenlang lector in onze kerk en nu is ze lector in de vieringen in het wzc. ‘We zijn hier zeer tevreden’, aldus Remi en Alice. ‘We hadden voor we naar hier verhuisden vijf wzc bezocht maar we hebben voor Huis Sint-Jozef gekozen voor de aangename leefomgeving en voor de ruime binnentuin’. De kranige negentigers – die intussen vijfenzestig jaar gelukkig samenzijn – doen dagelijks een flinke wandeling in de tuin. Ze verpozen er graag en genieten van hun ontmoetingen en filosofische namiddaggesprekken met bewoners, buren en bezoekers. Hopelijk kunnen hun levenshouding en het enthousiasme van de aanwezigen op de studiedag inspirerend werken voor vele ouderen in onze samenleving.

Reinhart Ceulemans

1 juli 2022: er even tussenuit

Na een schooljaar intensief samenleven ga ik er even tussenuit. Tijd om afstand te nemen en een poging te doen om ons proces uit te schrijven in een boek, in de hoop dazt we op deze manier andere huizen warm kunnen maken om ook aan de slag te gaan met de ABCD-methode. 

1 juli 2022: workshop schilderen met Bob

1 juli, start van de zomervakantie, een ideaal moment om een workshop muurschilderen voor jong en oud te organiseren. Ondertussen is Bob al enkele weken bezig aan zijn kunstwerk en heett hij de aandacht al getrokken van buren, bewoners en familie. Vandaag nodigt hij hen allemaal uit om mee te schilderen. 

28 juni 2022: laatste zangstonde Wiskes

Ik heb ongelooflijk genoten van de laatste zangstonde voor de zomervakantie. Op vraag van meneer V. komen bepaalde liederen vaak terug, zo kunnen we een vast repertorium steeds beter en mooier zingen. Ria van de vriendenkring stond ons bij om de canons te ondersteunen. De sfeer was opperbest. Een prachtig moment op het einde: een vrouw komt naar Wiske met een bloemetje. Ze heeft jarenlang bij Wiske in het koor gezongen en kwam te weten dat ze de draad terug heeft opgepikt in het WZC. Ze wilde die kans niet laten liggen en kwam meezingen met ons!

27 juni 2022: tweede pas op de plaats

De eerste pas op de plaats was een succes, maar niet iedereen die dat wilde kon er bij zijn. We organiseren een tweede editie om ook de visie van deze mensen te kunnen  horen. Er was een grote opkomst: vrijwilligers, de directeur, drie medewerkers, familieleden, een bewoner. We werken met de gebruikelijke reflectievragen:

Wat heeft ’t Klikt veranderd?

’t Klikt bracht een positieve energie in huis, daardoor konden veel initiatieven ontstaan, die gefaciliteerd werden door ’t klikt. Doordat er een groep mensen achter staan bracht dit meer zelfvertrouwen teweeg en ook een geloof in dit proces. Mensen zijn meer naar elkaar toegegroeid, het contact is vlotter, ze kennen elkaar beter, kortom, we vormen meer een gemeenschap. De sfeer in huis is opener geworden, bewoners vinden hun plek, er is ruimte om zich goed te voelen. Ook naar de buitenwereld merken we een verschil. Vroeger had het huis een negatieve klank, maar ondertussen bereiken we buurtbewoners op een positieve manier. Dankzij de inzet van de studenten hebben oudere buurtbewoners hun eigen vriendenkring op poten kunnen zetten.   

Heeft ’t Klikt voor u persoonlijk iets veranderd?

“’t Klikt heeft me terug hoop gegeven, ik voel vriendschap en warmte, na een periode van eenzaamheid. Ook mijn vrienden en familie zien deze ommekeer. Ik voel me weer gerespecteerd en gewaardeeerd. “ 

“Ik voel de mogelijkheid om zelf initiatief te nemen, meer te doen dan op bezoek te komen. “

“In een ander WZC ondersteunde ik al een geheugenkoor, ik ging graag in op de vraag om ook hier deel te nemen omdat ik overtuigd ben van de heilzame effecten van muziek op mensen.”

“Het kwam op het perfecte moment, er was enorm drzaagvlak voor net na corona’n goed moment na corona.” 

“tof dat initiatieven die reeds op de plank lagen samen konden gerealiseerd worden.”

Hoe willen we het volgend jaar verder?

De belangrijkste uitdaging is om dit in de structuur van het huis ingebed te krijgen. Het vertrouwen van de medewerkers zou nog kunnen groeien. Door te vertrekken vanuit hun eigen ideeën kan het medisch zorgdenken ruimte maken voor een andere mindset met een focus op welzijn. Er moet gezocht worden naar wie bepaalde initiatieven kan overnemen en zorgen dat bepaalde ankerpunten daarin aanwezig blijven. We kunnen volgend jaar rond deze tijd zeggen dat het proces is geslaagd als de continuiteit verzekerd is. 

23 juni 2022: sinksenfoor

Samen naar de sinksenfoor. Twee vrienden van de vriendenkring, Svitlana en zoontje Matvi, een vrijwilliger, enkele bewoners, ikzelf en mijn man, een gezellige bende. Het is niet makkelijk voor onze bewoners om zich over de kermis te bewegen in een rolstoel, over drempels gesproken, een schande! Maar wij zijn samen sterk en zorgen voor elkaar. Smoutebollen smullen, een terraske doen, sommigen wagen zich aan een attractie en andere supporteren. Ook wie niet meekon wordt niet vergeten, mevrouw H. koopt een pak stroopwafels voor Bianca, die in ondertussen in Berchem de boel rechthoudt. 

20 juni 2022: feestelijke afsluiter groen-grijs

We hebben veel werk verzet met onze voortuinclub dit jaar. Ondertussen heeft iedereen heeft zijn stukje van het subsidiedossier geschreven, we puzzelen alles samen en dienen het in. Nu moeten we drie maanden wachten op een (hopelijk) positief antwoord en krijgen we subsidies om een samentuin te creëren. 

Maar eerst nemen we de tijd om te vieren, met taart! Frank bracht zelfgemaakte mispeljenever en vlierbessap mee, een voorproefje voor onze eigen oogst volgend jaar 

16 juni 2022: receptie vriendenkring

Op 16 juni gaven we een receptie om te vieren dat we bijna gaan afstuderen! Alle ‘Vrienden’ werden uitgenodigd en waren massaal aanwezig!

Eveneens vandaag was de zon weer van de partij. We startten de bijeenkomst met een speech waarin we hen bedankten voor de weg die we hebben afgelegd en waar we figuurlijk onze fakkel doorgaven aan Hannah en Maite. Zij kondigden aan hoe het project verder loopt en spraken een datum af voor de volgende bijeenkomst. Op 28 juli zijn alle ‘Vrienden van Huis Sint-Jozef’ welkom op het tuinfeest.

Na de speech aten we samen een ijsje en genoten we van elkaars gezelschap.

15 juni 2022: teamdag woonleefteam: waar is die denkdag? 

Eén keer per jaar zondert het woonleefteam zich een dag af op locatie om intensief en ongestoord te kunnen overleggen over hun werking. Op de planning voor bewoners werd dit aangegeven als “denkdag”. 

Rond elf uur zie ik mevrouw V. wachten aan lokaal van het woonleefteam, ze vraagt zich af waar ze moet zijn om mee te denken. 
Community building is meer dan sociale verbondenheid creëren, het gaat ook om het stimuleren van een basisdemocratie: bewoners wakker maken om zelf te beslissen hoe ze willen samenleven en dit in handen te nemen. Top dat mevrouw V. er spontaan vanuit gaat dat ze welkom is om deel te nemen aan een denkdag. 

12 juni 2022: laatste filosofieclub over waarden

Wat gaat de tijd toch snel. We zitten al aan de laatste filosofie-club voor de zomervakantie. Niet dat dat zo srak gepland was, we zijn er gewoon aan begonnen en overlegden elke bijeenkomst wanneer we de volgende keer zouden samenkomen en over welke filosoof we het wilden hebben dan. 

Vandaag buigen we ons over John Stuart Mill en vandaar voeren we een gesprek over onze persoonlijke waarden. Daarvoor kregen de deelnemers vooraf een lijst met waarden om uit te kiezen. Leden van de filosofieclub legen aan elkaar uit wat voor hen de belagrijkste waarde in het leven is en waarom: De diversiteit van de groep kwam in onze waarden ook naar voren: passie, rechtvaardigheid, eerlijkheid, plezier, optimisme, vriendschap en dankbaarheid, integriteit en humor. We sloten af met het voornemen om een waarde van iemand anders een week te adopteren. Geen makkelijke uitdaging. 

Tot slot ook in deze groep een mini-pas op de plaats: iedereen is het erover eens hoe waardevol deze bijeenkomsten zijn geweest. We hebben onszelf maar vooral ook de anderen zoveel beter leren kennen. Er werd waardering uitgesproken naar elkaar over hoe men in het leven staat. Samen komen we tot het besluit dat we in september de draad heel graag weer opnemen. We zouden dan werken vanuit bijdragen van iedereen, zoals: welk schilderij spreekt je het meest aan? Welke tekst blijft je het meest bij van voorbije week? Is er een gedicht dat voor u een bijzondere betekenis heeft. Ik kijk er persoonlijk enorm naar uit. 

1 juni  2022: voortuin: groen- grijs

Ook in de voortuin-club is het tijd om hard door te werken. We willen voor de zomervakantie ons subsidiedossier indienen bij de stad. Het laatste ontwerp wordt nog eens kritisch bekeken en de laatste aanpassingen afgesproken. We verdelen het werk, iedereen neemt enkele onderdelen van het dossier op zich: ledenlijsten, offertes, stappenplan, plan van ontwerp, verantwoording van ecologische duurzaamheid, … Vandaag moeten we samen een naam bedenken. Na een korte brainstorm komen we tot: Groen bij Grijs. 

25 mei 2022: Street art met studenten AP

We doen beroep op studenten orthopedagogie om dit met zo’n grote groep mogelijk te maken. En we merken dat kunst jong en oud verbindt, het biedt zoveel kansen op een gelijkwaardig gesprek. 

17 mei 2022: kom zing een vredeslied

Nu iedereen meer te weten is gekomen over de geschiedenis, cultuur en achtergrond van Oekraïne, stellen bewoners de vraag om Svitlana en Matvi te leren kennen. Om hen te laten voelen hoezeer we met hen meeleven besluit dirigente Wiske om ons het vredeslied aan te leren. Wanneer Svitlana haar verhaal vertelt, vertaald door meneer Z., staan de tranen in onze ogen. Samen zingen we voor hen het vredeslied uit volle borst. 

15 mei 2022: de verlichting

Vandaag staat Kant op het menu. Eerst luisteren we samen naar het levensverhaal van deze bijzondere man. Mark slaagt er elke bijeenkomst in om onze aandacht te prikkelen met details die het levensverhaal en het werk van de filosoof levendig maken.  Hieronder krijg je een idee.
Daarna gaan we zelf aan de slag met een bijhorende filosofische vraag. In dit geval stonden we stil bij de vraag of er zoiets bestaat als “ objectieve kennis en of we toch niet altijd met een gekleurde bril naar de werkelijkheid rondom ons kijken.  We hadden het toen ook over het belang van onze zintuigen en of er geen zesde of zevende zintuig was.
Voor de bespreking baseren we ons zoals gewoonlijk op de wandeling uit Brenda’s boek. In dit geval de wandeling: “horen, zien en zwijgen”. 

Bijhorende vraagjes:

  • Welk zintuig is voor jou het belangrijkste? Wat onthoud je het beste? Wat je gehoord hebt of wat je gezien hebt? Of wat je ervaren hebt, gevoeld hebt? Wat zou je het ergste vinden om te verliezen? Waarom?
  • Bespreek de zintuigen apart: horen, zien, ruiken, voelen, proeven. Wat betekent elk van hen, wanneer zet je ze in?
  • Heb je nog zintuigen? Een zesde zintuig?
  • Is een van je zintuigen minder ontwikkeld of achteruitgegaan? Hoe heeft dat je beleving van de werkelijkheid beïnvloed? Heb je het op een of andere manier gecompenseerd?

9 mei 2022: start Bob

In de voortuin-groep leefde de wens om de lelijke muur rechts van onze voortuin op te frissen en te versieren met kunst. De directeur van de school (eigenaar van de muur) gaf zijn zegen, het district Berchem zorgt voor de eerste primerlaag en Bob Torfs, een Berchems kunstenaar maakte plaats in zijn agenda om vanaf vandaag een kunstwerk te maken op die muur. Daarvoor laat hij zich inspireren door de mensen die wonen achter de muren van onze voorgevel, onze bewoners hebben de afgelopen weken enkele van hun jeugdherinneringen met ons gedeeld.  Wij verzamelden alle verhalen en bezorgden die aan Bob. 
Omdat hij elke dag enkele uurtjes komt schilderen wordt hij een vaste waarde in onze straat en spreken buren en bewoners hem aan, zeker als het zonnetje schijnt. 

8 mei 2022: Opendeurdag

Deze keer was het een speciale bijeenkomst. We nodigden ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’ uit op de opendeurdag. We hadden stralend weer. Er was heel wat te beleven in de tuin. Zo was er bv. een tombola, een taartenkraam en je kon iets lekker drinken in de tuin.  
Maar wij vonden het mooiste kraampje van allemaal het wafelkraampje! Daar stond H., een trouwe vriend van ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’. Hij heeft heel de namiddag lang wafels voor iedereen gebakken. De mensen uit Oekraïne die in Huis Sint-Jozef verblijven hebben de wafels van H. mogen voorproeven. 
Wij hebben er ook van mogen proeven. Verrukkelijk! De andere vrienden hebben gezellig bijgepraat in de tuin en uiteraard ook lekker mee gesmuld van de wafels.  
R., ook een trouwe vriend van ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’, heeft prachtige foto’s getrokken heel de opendeurdag lang.  
We hadden opnieuw flyers gemaakt voor eventueel nieuwe vrienden. ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’ hebben aan andere mensen uitgelegd wat ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’ is en wat het voor hen betekent.  
We hebben ook enkele kleinkinderen van bewoners een tekening laten maken die we kunnen gebruiken als logo voor ‘de Vrienden van Huis Sint-Jozef’. Wij vinden de resultaten alvast heel erg geslaagd!   

27 April 2022: De Oekraïnse situatie

Svitlana woont nu enkele weken met haar zoontje Matvi bij ons. Om haar beter te begrijpen stelden bewoners voor om een presentatie te organiseren over de geschiedenis, cultuur en achtergrond van Oekraïne. Meneer V. die ondertussen steeds beter met de computer overweg kan, dankzij Luc, zocht zelf al informatie bij elkaar. Nu nog op zoek naar een Oekraïne-kenner. 

Mijn plus-zoon, Klaas, is op zoek naar iemand die in het kader van zijn opleiding geschiedenis kan vertellen over voedingsgewoontes na de tweede wereldoorlog. Mevrouw H. wil hem daarbij wel helpen. En als tegenprestatie wil Klaas bewoners, familie en medewerkers een presentatie geven over Oekraïne. Er leeft duidelijk veel interesse!

26 april 2022: Raad van Bestuur

Dit proces van community building vindt plaats binnen een bestaande organisatie, die wordt aangestuurd door een raad van bestuur. Het was geen vanzelfsprekende keuze om ruimte te maken voor community building in een woonzorgcentrum. 

Vandaag word ik uitgenodigd om meer te vertellen over ’t klikt. Het wordt een aangename kennismaking. Het doet deugd om interesse, waardering en ondersteuning te voelen. Zonder het vertrouwen van de bestuurders kom je al snel in een discours van efficiëncy en kosten en baten terecht, wat haaks staat op de kern van community building. 

25 april 2022: de warmste route is een feit

Drie maanden zijn we samen aan het breien en haken. Breiwol werd meegenomen en lapjes teruggebracht. In de cafetaria zag je altijd wel iemand vlijtig breien. Ondertussen hebben we genoeg om de magnolia en de linde te decoreren. Peter schreef er mooie teksten bij. Kris koos bijpassende muziek. Theo zorgde voor de bordjes. Onze warmste route is een feit. 

24 April 2022: filosoferen geannuleerd

Het is een moeilijke dag vandaag. Deze morgen is mijn grootmoeder overleden, van wie ik veel hield. Het filosoferen dat gepland was voor deze namiddag wordt geannuleerd, dat begrijpt iedereen. Het doet me heel veel deugd dat mensen uit de community me oprecht condoleren. Sommigen steken me een kaart toe of vertellen dat ze voor ons een gebedje hebben gedaan. Verschillende mensen nemen de tijd om aandachtig te luisteren. Ik ervaar nu zelf hoe fijn het is bij een gemeenschap te horen waar je kan geven en krijgen. En hoeveel deugd het doet om je verbonden te voelen van mens tot mens. 

22 april 2022: lentepoets

Zoals veel buurten en straten in Antwerpen, doen wij vandaag ook mee aan de lentepoets. We maken de voortuin klaar voor de zomer, een heel karwij, maar vele handen maken licht werk. De buurvrouwen hebben voor lunch gezorgd. District schepen, Janick Doré, passeert en krijgt meteen een rondleiding. Hij is onder de indruk van ons project en wil graag verder samenwerken. 

13 april 2022: sportifan gaat biljarten

Chantal heeft de smaak te pakken en krijgt steeds meer “sportifans”. Vandaag trekken ze erop uit om te gaan biljarten. Een ideetje van de mannen, maar we sluiten niemand uit. Mevrouw V. staat haar mannetje.

12 april 2022: de vrienden van Huis Sint-Jozef

Tijdens de paasvakantie kwamen “De vrienden van Huis Sint- Jozef weer samen. Door de aangename temperatuur en de stralende zon besloten we om deze bijeenkomst in de tuin van Huis Sint- Jozef te laten plaatsvinden. Buiten stonden er verschillende spelletjes zoals een sjoelbak, rummikub, mens erger je niet…. Een paar vrienden namen van thuis uit ook een paar spelletjes mee en het was een fijne namiddag om gezellig samen te zijn, te babbelen, te drinken en te smullen van zelfgemaakte Brusselse wafels. We gaan de komende weken ook meer inzetten op verbondenheid met de bewoners. 

We gaan een kaartclubje oprichten met een aantal leden van “De vrienden van Huis Sint-Jozef” en de bewoners zelf. Benieuwd wat de vrienden nog in petto hebben? Kom zeker eens langs op de opendeurdag van Huis Sint-Jozef. Dit vindt plaats op 8 mei van 13uur- 18 uur. Als vriendengroep gaan we wafeltjes bakken en verkopen! Tot dan!

7 april 2022: pas op de plaats

Pas op de plaats-gesprekken zijn een belangrijk reflectiemoment in community-building: “In deze buurtgesprekken sta je samen stil bij wat er gebeurd is en vier je samen wat je hebt bereikt. Door je bewust te worden van wat je hebt bereikt en hoe, kom je achter je eigen actiepatroon en kun je samen bewust nadenken over nog slimmere stappen waarbij je altijd kunt vertrouwen op alles wat er in een buurt aanwezig is.”
Op deze eerste pas op de plaats waren 24 mensen aanwezig: 13 bewoners, 7 medewerkers, 1 vrijwilliger en 3 familieleden. In een opperbeste stemming en met een lekker stuk taart voor onze neus stonden we stil bij vier vragen:
Wat heeft ’t klikt veranderd in Huis Sint-Jozef?
Wat heeft ’t Klikt veranderd voor U persoonlijk?
Hoe werken we volgend jaar samen verder?
Zien jullie hier valkuilen?
Er werd gewerkt in vier kleinere diverse groepjes en per vraag werden de conclusies in grote groep gedeeld. Ik probeer dit heel kort samen te vatten: Men gaf aan dat mensen elkaar beter kennen en dat er meer positief sociaal contact en verbondenheid wordt ervaren. Bewoners voelen zich onafhankelijker, durven meer eigen initiatieven nemen en voelen zich gewaardeerd omdat er beroep wordt gedaan op wat ze nog kunnen en hun vermogen om nog bij te leren. De initiatieven en activiteiten die voortkomen uit ’t klikt brengen aangename momenten en luchtigheid. Mensen voelen meer contact met de buurt en geven aan dat ze anders gaan denken over een woonzorgcentrum. Volgend jaar zou men liefst op dezelfde manier verder werken, het moet niet groter worden. Het zou fijn zijn om de buurt (en kinderen) en de medewerkers nog meer te kunnen betrekken. De manier van werken waarbij iedereen iets kan bijdragen op een spontane manier wordt geapprecieerd. Het zal extra aandacht vragen om goed te balanceren tussen een vast aanbod en het inspelen op de interesses en liefhebberijen van alle leden van de community, ook het evenwicht bewaren tussen het vrijblijvend karakter van onze ontmoetingen en ervoor zorgen dat we niemand uit het oog verliezen of per ongeluk uitsluiten. Een ingenieus communicatiesysteem zal hierin erg belangrijk zijn.

5 april 2022: vrienden ondereen

Vanuit de ideeën en initiatieven van de community worden activiteiten georganiseerd. Sommige zijn blijvertjes, zoals sportifan, de krantenclub, het Alberreke (ons eigen winkeltje), de vrienden van huis Sint-Jozef, het filosoferen,…. én de Wiskes.
Vandaag bleek een half uur voor de start dat onze dirigente ziek was. Zo jammer, bewoners kijken ernaar uit en vandaag zaten er zelfs al enkele dames klaar. Daarom beslissen we om samen te werken en het toch te laten doorgaan: we nemen het programma van enkele weken terug en verdelen de liedjes: bewoners, familieleden, onze geweldige pianist, … zetten zich over hun schroom en nemen de micro. Ze durven dat want we zijn toch “vrienden ondereen”. Ondertussen gaat er een kaartje rond waarop iedereen onze Wiske veel beterschap wenst.

28 maart 2022: zorgzame buurt

Zorgzaam zijn zit vooral in de kleine dingen: mevrouw V. vraagt haar dochter een wenskaart mee te brengen, want ze heeft gehoord dat er een nieuwe bewoonster komt op haar gang en daarmee wil ze haar verwelkomen; mevrouw V. schrijft een kaart voor mevrouw S. die wordt opgenomen in het ziekenhuis, ik beloof haar om die dezelfde avond nog af te leveren, ondertussen pastoraal medewerker Peter zijn collega in het ziekenhuis al even gecontacteerd. Meneer V. zet zijn lievelingplant op het gemeenschappelijke terras zodat we er allemaal van kunnen genieten.

22 maart 2022: een tikkeneike

Enkele dagen na haar verhuis vertelt mevrouw S. tegen Regine, hoofd administratie van ons huis, dat ze zo graag op zondag een hardgekookt eitje zou willen eten bij het ontbijt. Regine verstaat dat maar al te goed, ook voor haar hoort er een tikkeneike bij een goed ontbijt. Er zijn uiteraard een heleboel praktische bezwaren om dit te realiseren in een WZC, maar met wat goede wil en creativiteit is er veel mogelijk: ze tikt een eierkoker op de kop via collega Hannah, haar oma kan deze toch niet meer gebruiken. Vanaf nu kan mevrouw S. genieten van een lekker eitje bij haar ontbijt. “home sweet home” .

21 maart 2022: vele kleintjes maken één groot

Nog geen twee maanden na het startschot van de warmste route hebben we een massa breiwerk verzameld: bewoners, vrijwilligers, familie, buren,… zijn wol komen ophalen en hebben er in onze cafetaria en thuis op los gebreid. Het was een hartverwarmend en verbindend proces! Het decoreren van de bomen plannen we op 25 april.

18 maart 2022: samen vieren

Samen vieren geeft een gemeenschap energie. Dat hebben we deze week goed kunnen voelen. Op vrijdag 11 maart hielden we een kaas- en wijnavond voor alle vrijwilligers. Zij Zonder hen zou het leven in Huis Sint-Jozef er heel anders uitzien en daarvoor willen we hen bedanken. Op 18 maart werd de heilige Jozef gevierd. Volgens goede traditie met een misviering, gevolgd door een feestelijk aperitief en een heerlijke maaltijd. Het woonleefteam zorgde voor een prachtige tafeldecoratie en maakte werk van een vernuftige tafelzetting die ervoor zorgde dat medewerkers en bewoners genoeg gedeelde interesses hadden om heel de maaltijd gezellig in gesprek te kunnen gaan. Maar het meeste lof is toch voor de koks, want dankzij hen mochten we genieten van een viersterren maaltijd. Een prachtig moment was toen Mevrouw N. spontaan rechtstond, het woord vroeg en namens alle bewoners en medewerkers de koks feliciteerde en bedankte voor deze heerlijke maaltijd.

17 maart 2022: bewoner wordt vrijwilliger

Sinds enkele weken logeert mevrouw D., Winnie, bij ons om te herstellen van een gebroken enkel en pols. Ze is iets jonger dan de gemiddelde bewoner, maar daar maakt ze zelf geen probleem van, ze integreert zich heel vlot in onze community. Haar twee zonen zijn getrouwd en zij heeft een zeer goed contact met de moeders van haar beide schoondochters. Omdat ze vaak op bezoek komen leren we hen algauw beter kennen. Van het een komt het ander en zo krijgen we er binnenkort een cafetaria-team bij. Net op tijd, want de vrijwilligers hadden deze week aangegeven dat het krap zou worden om de cafetaria elke dag te kunnen openhouden zonder versterking.

16 maart 2022: kunst aan de muur

Verhuizen naar een woonzorgcentrum is uiteraard een hele aanpassing. Mevrouw B. blijft niet bij de pakken zitten, maar neemt samen met haar dochter het heft in eigen handen. Ze stellen ons voor m enkele van hun schilderijen mee toebrengen en daarmee de gemeenschappelijke ruimtes, waarvan mevrouw B. gebruik maakt te decoreren. Win Win: iedereen kan nu mee genieten van deze kunstwerken, mevrouw B. maakt een thuis van deze ruimtes en het geeft de gemeenschap veel stof tot praten en elkaar beter te leren kennen.

7 maart 2022: ik heb #plekvrij

Sinds enkele dagen bieden een groot aantal Oekraïense burgers zich aan voor de poorten van het aanmeldcentrum van Fedasil. Vanwege het conflict hebben Oekraïners recht op tijdelijke bescherming op Europees niveau zonder asielaanvraag in te dienen. Er werd een oproep tot solidariteit gedaan onder de bevolking om vluchtelingen op te vangen en daar ging Huis Sint-Jozef op in. Hannah, verantwoordelijk voor de sociale dienst, kreeg deze morgen bericht dat er een moeder met twee tieners van onze opvang gebruik wilde maken. Alle hens aan dek om een familiekamer voor hen in orde te brengen. Toen we dit vertelden aan bewoners lokte dat veel empathische reacties uit. Men was het er roerend over eens: ze zijn hier welkom en veilig. Men dacht luidop na over wat deze mensen het meest zouden nodig hebben, hoe we met hen zouden kunnen communiceren,… Sommige bewoners dachten terug aan hun eigen ervaring als tieners op de vlucht tijdens de tweede wereldoorlog.
Ondertussen slaagt men er niet in om de moeder te bereiken om hen te laten weten dat er plaats is voor hen. Wordt vervolgd!

4 maart 2022: samen koken, samen eten

Vandaag kwamen ‘De Vrienden van Huis Sint-Jozef’ weer samen. Ze organiseerden een Italiaanse kookmiddag waarin iedereen zijn steentje bijdroeg. Na al dat harde werk konden ze samen de voeten onder tafel schuiven om te genieten van hun zelfbereide maaltijd. De studenten maakten van deze gelegenheid gebruik om ook bij de vriendenkring een asset-vragenlijst af te nemen. Hiermee polsten ze naar de talenten, interesses, wensen,… van de vriendengroep. Hierbij kwam ter spraken dat er interesse is in een spelletjesnamiddag, dit zal ook meteen de volgende bijeenkomst worden.

1 maart 2022: Sportifan op volle toeren

Sportifan op volle toeren: onze collega Chantal is helemaal op dreef, na de uitstap naar de balletles met mevrouw C., heeft ze ontdekt dat mevrouw H. graag terug zou gaan zwemmen. Ze bereidt dit goed voor: afspraken met de zorg en de keuken; op zoek naar het juiste zwembad waar ze kan vertrekken met de voeten op de bodem , want om voor de eerste maal te gaan zwemmen moet ze haar zwemkunsten nog ontdekken. En na het zwemmen gaan ze aldaar in de cafetaria iets eten om de energie wat aan te sterken!  Volgende plan wordt ondertussen al voorbereid: enkele mannen willen nog eens gaan biljarten!

1 maart 2022: op ontdekkingsreis doorheen de klassieke muziek tijdens de vasten

Kris, de dochter van mevrouw M., is gepassioneerd door muziek. Toen ik haar vertelde dat klassieke muziek me wel interesseert, maar ik tussen het bos de bomen niet zie, stelde ze me voor om me elke dag 1 nummer te bezorgen. Wat een geschenk! Ik heb er al enorm van genoten en stelde haar voor om er meer mensen een plezier mee te doen. Zo kwam deze aftelkalender tot stand.

Welkom op deze ontdekkingsreis door de klassieke muziek. Kris neemt je mee, ze laat je elke dag van deze vastenperiode één nummer ontdekken. 

Dankjewel Kris, om jouw talenten in te zetten voor deze warme community en ons mee te voeren door de wondere wereld van de klassieke muziek!

23 februari 2022: nog een jaartje erbij

Vandaag kwam het fantastische nieuws dat we nog een jaar verder mogen werken met ’t klikt in Huis Sint-Jozef!

22 februari 2022: beroemd in Nederland

We mogen wel trots zijn dat “buurtwijs”, platform voor buurtontwikkeling in Nederland, onze community in Huis Sint-Jozef in de kijker zet. Goed bezig!

Je kan het tweeluik nalezen via deze link.

20 februari 2022: samen een stap vooruit

Groot verschil tussen community building in een woonbuurt en een WZC is dat deze bewoners per definitie afhankelijk zijn van anderen. Dit wil zeggen dat ze steeds een vorm van ondersteuning nodig hebben om hun rol in de community ten volle te kunnen opnemen. Concreet gaat het vaak over ondersteuning bij de mobiliteit. Of mensen herinneren aan afspraken. Dit blijft kritische reflectie vragen, anders zouden we hen al gauw dingen uit handen nemen en zouden ze de regie verliezen.
De afhankelijkheid heeft ook praktische gevolgen. Principieel is iedereen steeds welkom, maar wat als je er niet geraakt? Of je bent vergeten dat er een bijeenkomst is gepland? We hebben vaak niet de mankracht om voor elke bijeenkomst iedereen persoonlijk te verwittigen of op te halen. Daarom is communicatie enorm belangrijk: we kondigen alles aan: op het bord, in het krantje, op maandag wordt alles overlopen per eetzaal, posters, persoonlijke uitnodigingen en reminders. Maar ook de samenwerking met de zorgmedewerkers is hier noodzakelijk. Twee weken geleden liep dat wat mis op zondagnamiddag. Daarom kom ik deze zondag een half uur vroeger, zo kan ik eerst tijd maken om misverstanden uit te klaren, mij te verontschuldigen en samen naar betere oplossingen te zoeken. Dankuwel magnolia!

14 februari 2022: week van de liefde

Deze gelegenheid konden we niet laten schieten, heel het huis sloeg de handen in elkaar om de liefde te vieren: de koks met een valentijnsontbijt en voor alle koppels een romantisch ontbijtbuffet, de kinesisten met koppelturnen en de pastorale medewerker, Peter, met een valentijnsspel. Het woonleefteam met een valentijnsquiz en zingen en swingen. Het Alberreke had voor de gelegenheid een uitgebreid assortiment lippenstift, nagellak, blush, oogpotloden, …. Dank aan Yves Rocher om mogelijk te maken dat bewoners uit alle kleuren konden kiezen!

11 februari 2022: bloemlezing van de operettemuziek

Kris, dochter van mevrouw M., is opgegroeid in een zeer muzikaal gezin. Zij bood ons aan om een bloemlezing te houden over operettemuziek. Daar was enorm veel interesse voor bij de bewoners. Tegelijkertijd ging de vriendenkring door en ook de senioren uit de buurt waren vragende partij om mee te volgen. Helaas staan de coronamaatregelen dit nog wat in de weg. Het is een prachtig voorbeeld van asset-based werken. Het zijn de krachten, talenten, interesses van mensen die ons kunnen verbinden en de community energie geven.

11 februari 2022: de vriendenkring van Huis Sint-Jozef

Vandaag kwamen de vrienden van huis Sint-Jozef voor de tweede keer samen. Het was weer gezellig! Met z’n alle deden ze een chocoladeproeverij waarbij de puntenverdeling voor de verschillende soorten chocolade een gezellige uitdaging vormde. De uiteindelijk winnaar was… de praliné! Verder werd er verbinding gelegd en leerden ze elkaar beter kennen. Er werden telefoonnummers uitgewisseld en ze kozen zelf de activiteit voor de volgende bijeenkomst op 4 maart, Italiaans koken onder leiding van elke leden van de vrienden van Huis Sint-Jozef! De taken werden verdeeld, zo gaat er iemand naar de winkel, zijn er koks en natuurlijk ook leden die komen proeven! Ook werkte het bord van ’t Klikt aanstekelijk. Een aantal mensen zijn geïnteresseerd om te komen breien en er komt iemand op donderdag mee frans praten met de leerlingen. Deze fijne namiddag werd vastgelegd door 2 vrienden die hobbyfotograaf zijn. Kortom een gezellige, geslaagde namiddag waar veel werd gelachen. 

8 februari 2022: Wiske en de Wiskes

Het was de vierde keer dat we samen zongen met de Wiskes vandaag en het wordt elke keer mooier. Je vraagt je af waarom? Omdat het ons samenbrengt in Huis Sint-Jozef. Vandaag waren we met een zestigtal zangers: bewoners, familie, stagiairs, medewerkers, zelfs de directeur vond een uurtje tijd. Het is dan ook echt “ons” koor. Mensen vragen liedjes aan en de dirigenten-micro wordt vlot doorgegeven (na een veeg met het desinfecterend doekje 🙂 ) zodat ook andere koorleden hun nummer kunnen aanleren. Zo kan onze “Wiske” even op adem komen. Ze vindt het jammer dat haar stem niet meer klinkt als 20 jaar geleden, toen ze nog meerdere koren leidde, anderzijds is ze het helemaal met me eens: zingen brengt mensen samen en verblijdt ons hart.

7 februari 2022: op de barricaden voor radio Minerva!

Zoals in veel WZC, staat radio Minerva bij ons heel vaak op: in de cafetaria, in de living, tijdens het eten, … maar ook op menig kamer. Deze morgen deed Theo een oproep: de radiozender zit in de problemen, kunnen wij dit niet steunen vanuit ons huis. Natuurlijk kan dat, samen sterk! We kijken ook verder en nemen contact op met de andere Berchemse WZC om samen actie te ondernemen.

6 februari 2022: gezellig filosoferen op zondagnamiddag

Regen en wind vandaag, de ideale zondagnamiddag om het samen gezellig te maken. En dat deden we. Buurvrouw Brenda kwam filosoferen. Op vraag van de bewoners bracht ze eerst een korte inleiding op een filosoof, deze keer Plato, en gooide dan een vraag in de groep. Mark, zoon van mevrouw V. en zelf ook filosoof sloot aan en de twee filosofen hielpen ons tot nieuwe inzichten te komen over onszelf en de andere deelnemers. Het viel me op dat de meeste deelnemers stelden dat het ideaal voor hen lag in de verbondenheid en van betekenis kunnen zijn voor een ander. ZE waren het er samen over eens dat dit moeilijk is als je in een WZC woont. Ondertussen kreeg mevrouw C. bezoek van mijn man Gert, die haar even op weg zette met haar laptop. Geert en May hielden de cafetaria open, waar ondertussen de verjaardag werd gevierd van mevrouw M. Op het einde van de namiddag moest er nog een grote tent uit de auto naar binnen worden gedragen voor onze activiteit op 11 februari. Ikzelf wilde eerst mevrouw D. naar haar kamer helpen. Toen ik terug in de cafetaria kwam zag ik nog net hoe de beide filosofen de laatste tentpalen aan het binnendragen waren… hartverwarmend!

4 februari 2022: welkom leerlingen Koninklijk Atheneum Berchem

De afgelopen maanden deden we ons best om twee middelbare scholen in onze buurt beter te leren kennen. Een heel fijne ervaring en alle partijen zagen tal van mogelijkheden om samen te werken, maar corona zat nog even in de weg. Vandaag komt daar verandering in. Vincent, opvoeder bij het KAB, wil leerlingen in contact brengen met bewoners. Binnen de strenge corona-maatregelen hebben we daar een plan voor bedacht. OP dinsdagrussen vier en vijf komt hij met een groepje de papiertjes uit onze voortuin opruimen. Wij zullen klaar staan met een lekkere wafel om daarvoor te bedanken! Op donderdag helpen wij de leerlingen: dan komen ze bij ons converseren in het Frans, onder leiding van mevr E, zelf leerkracht Frans geweest en mevrouw F., die Franstalig is. Om het gesprek op gang te brengen, maakten we een kletspot met Franse vraagjes!

31 januari 2022: startschot warmste route

Tania zag een toffe post op facebook over wildbreien, Leen vertelde dat ze het nieuwe poortje zo kaal vindt. Ik “brei” die twee ideetjes aan elkaar en pols bij Magda, die als vrijwilliger breiclub “de gevallen steek” ondersteunt, of ze het een idee zouden vinden om dat poortje in te pakken met breiwerk. Peter, de pastorale werker ziet het groter en springt op de kar: laten we een warmste route breien doorheen onze tuin! Daarin kan je betekenisvolle elementen in de tuin, ontdekken, ingepakt in breiwerk en voorzien van een mooie tekst en bijpassend muziekstuk. We starten heel symbolisch met de magnolia en de lindeboom. Nu zijn we dus op zoek naar mensen die  een steentje willen bijdragen, we hopen dat dit mensen kan verbinden in een periode waarin we door corona soms ongewild alleen zijn. Iedereen kan meedoen: door te breien, teksten te kiezen, muziek, wol aan te leveren, …. We hebben een oproep gedaan bij de buren en kregen heel veel wol én een breimachine te leen van Irma die net overleden is en heel haar leven heeft gebreid. We dragen de warmste route aan haar op!

28 januari 2022: poëzienamiddag

Week van de poëzie. Zoals elk jaar organiseert het woonleefteam in Huis Sint-Jozef een poëzienamiddag. Deze keer een geweldige editie: bewoners, vrijwilligers en familie kiezen hun favoriet gedicht en dragen voor, met in het middan van het programma een vrije ruimte, voor wie op het moment zelf graag nog iets wil delen. Kippenvel!

26 januari 2022: als de kat van huis is dansen de muizen…

Omwille van een hoogrisico-contact in mijn gezin mocht ik het WZC een week niet betreden. In eerste instantie was ik ongerust: hoe kan ik alles zo goed mogelijk doorgeven, opvolgen, coördineren van thuis uit? Na enkele dagen bleek die ongerustheid overbodig. Het liep ook goed zonder mij, de trein bleef bollen. Op het einde van de week stond ik perplex: het leek wel dat mijn afwezigheid er net voor zorgde dat anderen nog meer initiatief namen voor de community. of zorgde de afstand ervoor dat ik er meer oog voor had?
Enkele voorbeelden: Vrijwilliger Luc is goed met informatica en leert meneer V opnieuw met de computer werken, Hij heeft opnames van volkstoneel en zoekt samen met Ine uit wat ze zouden kunnen tonen aan de bewoners en dat was een groot succes, Linda stelt voor om op woensdag ons winkeltje uit te baten, Patrick van het secretariaat pikt de vraag op van mevrouw C. om geholpen te worden met de laptop en brengt dit aan, zo kunnen we op zoek gaan naar een goede match, onze dirigent van de Wiskes roept de andere bewoners op om ook en nummer te dirigeren en meneer V gaat hierop in, ….

En het zit ook (vooral) in kleine dingen. Bianca weet hoeveel plezier ze mevrouw G. hiermee kan doen. Ik hoop dat iemand dit ook voor mij doet later ….

19 januari 2022: op ballet

Voor de foto even het mondmasker naar beneden 🙂

Herinner je “sportifan”: vanuit haar expertise als sportleerkracht ondersteunt Chantal bewoners om de sport die ze vroeger graag deden nu, op een aangepaste manier, terug te beoefenen. Vandaag gaat ze met mevrouw C., die vroeger ballerina was, kijken naar de balletles. Die gaat door in de dansschool, twee huizen verder. De laatste maanden hebben we een goede samenwerkingsrelatie opgebouwd en van het één komt het ander…
Het is echt een heel mooi voorbeeld van community building. We hebben een fijne relatie opgebouwd met de buren, Chantal voelde zich geïnspireerd door ’t klikt en nam zelf initiatief om haar eigen talenten hiervoor in te zetten en mevrouw C. voelde zich gesteund door Chantal om uit haar comfortzone te stappen en een activiteit te doen buiten het WZC.

16 januari 2022: filosoferen

In navolging van haar boekvoorstelling kwam buurvrouw, Brenda Casteleyn, vandaag op nieuw langs om samen met enkele geïnteresseerde bewoners te filosoferen. Ze bedacht tal van “wandelingen” om tot een verdiepende gesprek te komen, waardoor je jezelf en je gesprekspartner beter leert kennen. Bewoners waren al opgewarmd, ze gingen met Tania al aan de slag met het thema “Marilyn Monroe en Leonardo Di Caprio” en “’t is maar om te lachen”. Vandaag filosofeerden we over wat het betekent om wel of niet echt jezelf te zijn. Goed nieuws: Brenda biedt aan om op regelmatige basis op zondagmiddag te komen filosoferen met bewoners (en hopelijk binnenkort ook met familie, buren, …). Mark, de zoon van mevrouw V.L. en zelf ook filosoof, vervoegt ons volgende keer. Op zondag 6 februari om drie uur staan we stil bij wat Plato ons leerde en filosoferen we over “Utopia” en op 20 februari laten we ons inspireren door Descartes.

14 januari 2022: vrienden van huis Sint-Jozef

Vandaag was het zover: de vrienden van huis Sint-Jozef kwamen voor de eerste keer bij elkaar. Met dit initiatief proberen we de iets oudere buurtbewoners ook te betrekken bij ’t klikt. We stelden namelijk vast dat we deze groep via sociale media heel moeilijk kunnen bereiken. Vijf studenten orthopedagogie van de AP hogeschool gingen met deze uitdaging aan de slag en stelden voor om, helemaal in de geest van community building, op zoek te gaan naar sleutelfiguren. Flyeren, posters hangen, winkeliers aanspreken, … wakkerde interesse aan van ongeveer 30 oudere buurtbewoners en sympathisanten. Omwille van verstrengde corona-maatregelen konden we hen niet ontvangen in onze cafetaria om samen kennis te maken. Daar vonden Amy, Elien, Jill, Rani en Hanne een oplossing voor: ze organiseerden een heel gezellig tuinfeest waar iedereen persoonlijk en individueel werd onthaald. Ze deden hun uiterste best om alle aanwezigen, binnen de covid-regels, warm te verwelkomen. Volgende bijeenkomst is gepland op 11 februari. We hopen dat we dan in groep kunnen kennismaken en samen voorzichtig op zoek kunnen gaan naar de invulling die mensen aan deze vriendenkring willen geven.

12 januari 2022: tijd voor cadeautjes

Opnieuw een jaar voorbij in het teken van corona. Dat was niet makkelijk voor al wie woont en werkt in een WZC. Huis Sint-Jozef wil iedereen in de bloemetjes zetten voor zijn of haar inzet om er samen het beste (en nog veel meer ) van te maken. We doen dit op een bijzondere manier. We nodigen elke medewerker uit om samen met zijn of haar aandachtspersoon naar ons winkeltje te komen. Voor de aandachtspersoon ligt er een gepersonaliseerd cadeautje klaar, de medewerker krijgt een boodschappentas met waardebon van 25 euro, te besteden bij winkeliers van Berchem, die hen met open armen en veel waardering zullen ontvangen. We maken van deze gelegenheid gebruik om de medewerker te vragen om een asset-vragenlijst in te vullen waarmee we polsen naar zijn of haar talenten en interesses. Maar ook om deze lijst samen met de bewoner in te vullen. Zo ontstonden magische momenten waarin ze samen konden spreken over gemeenschappelijke en verschillende interesses en elkaar beter leerde kennen.

7 januari 2022: afscheid

Het deed me verdriet om vandaag afscheid te nemen van Meneer Raguet. Of liever, Georges, want hij vroeg me om hem met zijn voornaam aan te spreken. Ik heb Georges maar enkele maanden gekend, meer dan genoeg om te ontdekken wat een vriendelijke en warme man hij was. Er was veel moed voor nodig om elke dag opnieuw een beetje meer los te laten en daar bewonder ik hem voor.

6 januari 2022: drie koningen, drie koningen, geef mij een nieuwe hoed

Ook al moest het omwille van corona achter glas, het deed bewoners plezier om de kinderen uit de buurt “drie koningen” te horen zingen en te belonen met een koek. Voor deze gelegenheid trokken wij met het woonleefteam graag onze koninklijke outfit aan en smeerden we onze stembanden. Samen driekoningen-taart smullen, liedjes zingen uit de oude doos, … een mooie dag.

24 december 2021: tijd voor reflectie

Het eindejaar komt dichterbij. Tijd om terug te blikken. Wat een cadeau om dit te mogen doen tijdens een interview met Birgit Oelkers, een doorwinterde community builder voor wie ik een grote bewondering heb. Via deze link kan je het interview nalezen.

18 december 2021: welkom

Het deed ons deugd om al die kinderen te verwelkomen, die door onze tuin kwamen gewandeld, fier met hun lampionnetje in de hand, de lichtjes volgend, letters zoekend op het raam. Van het woord “WELKOM” natuurlijk :-). Mama’s en papa’s achterop. Het was zo lang geleden dat er kinderen in het WZC te zien waren. Bewoners stonden te zwaaien vanachter hun raam en een groep bewoners van de Magnolia had zich geïnstalleerd in de patio. Kerstmuziekje op de achtergrond en het licht uit, dan konden ze beter zien wie er passeerde. Er werd gezwaaid, geapplaudisseerd, … we waren vertederd door de onbevangen reacties van de kinderen. Heel plezant ook om de buren, waarmee we in de namiddag in de voortuin hadden gewerkt, ’s avonds terug te zien. Voor herhaling vatbaar, dat betekent dat we op 6 januari de deuren open zetten voor alle Driekoningen.

18 december 2021: vele handen maken licht werk

Deze namiddag velden we met de buren uit de tuinstraatjes de dode boom in onze voortuin. En in passant haalden we alle afval van tussen de struiken. Bewoners en zorgkundigen kwamen uit de ramen kijken en supporteren. Een symbolisch begin van een groen, sociaal en hoopvol project. Samen willen we werk maken van een prachtige voortuin.

7 december 2021: dames, ge hebt een stem, gebruikt ze!

Wat een prachtig moment in Huis Sint-Jozef: de eerste bijeenkomst van ons koor! En niet zomaar een koor: we zijn “de Wiskes”. Het wordt geleid door één van onze bewoners, mevrouw ( Wiske) Moerenhout, die in haar leven tal van koren heeft gedirigeerd, begeleid door haar zoon, Luc. De vraag van bewoners en familieleden om samen te zingen kwam onze vrijwilliger Ed ter ore, die dit terecht een geweldige kans vond voor onze community. We zijn gestart met drie kerstliederen, de community kiest er nog drie tegen volgende keer. Zoals meneer V. aanmoedigde: “Dames, ge hebt een stem, gebruikt ze!”

3 december 2021: weerzien met mijn kritische vrienden

Wat ben ik dankbaar dat mijn drie kritische vrienden, Greet Demesmaeker, Birgit Oelkers en Marie-Louise Hehenkamp, opnieuw tijd wilden vrijmaken. Ze bieden een klankbord, luisterend oor en een schouderklopje. En dat is net wat een community builder nodig heeft: af en toe kunnen uitzoomen helpt om de juiste koers te houden, prioriteiten te zien en de moed erin te houden.

29 november 2021: feestelijke opening ’t Alberreke

Het is zover: het idee van zorgkundige Lizy is gerealiseerd: een klein, rijdend winkeltje in huis. We hebben daarover vergaderd met Mevrouw V, Mevrouw H en meneer V. Daarna hebben we alle bewoners bevraagd: wat zouden zij graag kunnen kopen in het winkeltje? Er werden boodschappenzakken gedrukt, want we willen geen plastiek, het moet duurzaam zijn. Er werd onderhandeld met Yves Rocher en Albert Heijn. Lizy en Theo knutselden het winkeltje. Zorgkundige Sandra bedacht de naam en die werd dan in mooie houten letters bevestigd op ons winkeltje. Mevrouw V. stelt zich kandidaat om het Alberreke uit te baten, ze kan zich niet bukken en ze kan net met het winkeltje rijden, daar zullen we dan ondersteuning bieden.

Een familielid was kritisch en zei: ” ja, wat betekent dit nu? dat mensen een koek kunnen kopen, daar gaat het toch niet om…”. Klopt, het gaat om zoveel meer: mensen ervaren dat ze grip hebben op hun leven, dat ze oplossingen kunnen bedenken om hun leven waardevoller te maken en dat ze dit samen kunnen realiseren. Niet aan, voor of met mensen, maar door mensen. Dat moet gevierd worden: met een rood lint dat wordt doorgeknipt en een glaasje cava!

27 november 2021: schuif maar dichter, dichter, dichter bij

Heel veel van de bewoners hebben mooie herinneringen aan hun tijd bij de scouts of de Chiro. Daarom hadden we samen met de scouts van Berchem, buren en familie een zangstonde gepland rond het kampvuur. Dit kon omwille van de verstrengde corona-maatregelen helaas niet doorgaan.
Als community builder vind ik het mijn taak om creatief en flexibel te zoeken naar alternatieven, ook hier focussen op het positieve: wat kan er wél!

Daarom zijn we met een beperkt repertoire van scoutsliedjes rondgetrokken in het WZC. Van cafetaria, naar de eetzalen, en dan naar het wachtzaaltje. We stonden er zelf van versteld hoe verbindend dit was en hoeveel reactie dit uitlokte, ook bij bewoners die aangeven dat ze liever niet betrokken worden of bij medewerkers die op dit moment onder grote druk staan. Hier vind je een sfeerbeeld.

25 november 2021: aankomst Richard

Voor de laatste keer komen we samen rond de pelgrimstocht van Richard, hij is ondertussen aangekomen. Ook deze keer met mevrouw T., die erg trots is op haar zoon. Er worden reisverhalen gedeeld met elkaar. Mensen luisterden met veel aandacht en leerden elkaar weer een beetje beter kennen.

24 november 2021: sportifan

’t Klikt geeft mensen goesting. Chauffeur en manusje-van-alles Chantal bijvoorbeeld: vanuit haar expertise als sportleerkracht stelt ze voor om bewoners te ondersteunen om de sport die ze vroeger graag deden nu, op een aangepaste manier, terug te beoefenen. Met een affiche maakt ze “sportifan” bekend, maar ondertussen gaat ze ook in gesprek met tal van bewoners en komt ze te weten voor welke sporten ze gepassioneerd zijn. Daar gaat ze mee aan de slag. Zo werkt ze voor mevrouw C. een zittende choreografie uit op de muziek waarop ze vroeger als ballerina danste.

22 november 2021: “wij willen een groene en warme buurt”

Enkele buurvrouwen namen het voortouw om samen na te denken over onze voortuin. Zoals je kan zien ligt die er wat triest bij. ” Wij wonen hier graag en willen ons inzetten voor een groene, warme buurt en daar horen de bewoners van Huis Sint-Jozef ook bij. We lopen hier met z’n allen elke dag voorbij, kunnen we er samen niet meer van maken?”
In het verleden zijn er nog al initiatieven geweest om deze plaats onder handen te nemen zonder positief resultaat. Ik vind het belangrijk om dit aandachtig te verkennen en mee te nemen in het proces. We proberen iedereen die zich betrokken voelt rond de tafel te krijgen.
Vandaag is het zover, twee buurvrouwen, twee bewoners, een familielid en ikzelf leren elkaar kennen en luisteren naar elkaars ideeën. Net omdat er in het verleden al initiatieven zijn stukgelopen breng ik eerst heel duidelijk binnen welk kader we kunnen werken. Zo vermijden we valse verwachtingen.
Tegen volgende bijeenkomst gaan we informatie verzamelen, zowel in het WZC als bij het district. We verdelen de taken en spreken een tweede bijeenkomst af.

Maar het blijft niet bij praten. Waar iedereen het namelijk over eens is, is de tristesse die uitgaat van de dode conifeer. Daar kunnen we samen toch al iets aan doen? Toch? Zeker en vast! We spreken af om die zaterdag samen om te hakken. We hebben die avond een zangmoment rond een kampvuur gepland en kunnen het hout dan ineens verbranden.

22 november 2021: altijd in ons hart

Het deed pijn vandaag om bijna veertig bewoners, die afgelopen twee jaar overleden zijn, te gedenken. Een ingetogen viering hielp om ons in dit verdriet ook verbonden te voelen. Iedereen werd uitgenodigd om op zijn eigen manier en eigen ritme deel te nemen en mensen hielpen elkaar daar spontaan in. Kippenvel…

21 november 2021: hoe was je dag?

Buurvrouw Brenda Casteleyn, is filosoof en schreef afgelopen jaar een prachtig boek, waarmee ze mensen op weg helpt om tijdens een wandeling tot een verdiepend gesprek te komen. Ze ging in op onze uitnodiging en vandaag nam ze ons mee in haar persoonlijk verhaal. 25 bewoners, medewerkers, familieleden hingen aan haar lippen. We laten het niet koud worden en gaan heel regelmatig met een groepje geïnteresseerden aan de slag met één van de wandelingen die Brenda speciaal voor ons selecteerde. Op 16 januari komt ze terug en kunnen we onze ervaringen delen. Zo blijft het niet bij een gezellige boeken-zondag, maar kunnen we meer duurzame contacten opbouwen.

15 november 2021: jong leren is oud gedaan

Hoe diverser de buurt, hoe meer kans op een duurzame “samenkracht”. Ik begin me te realiseren dat ik sinds ik hier werk nog (bijna) geen kinderen en jongeren heb gezien in het WZC. De corona maakt dit uiteraard heel moeilijk, maar ik vraag me af of dat daarvoor dan zoveel beter was? De drempel om een WZC binnen te wandelen is sowieso heel hoog, dat merk ik bij mijn eigen kinderen.
En het is net dat intergenerationele contact, waarin ik geloof en waar ik op wil inzetten.

Daarom trek ik naar het Koninklijk Atheneum Berchem. Een hartelijk en constructief gesprek met directeur Dirk en adjunct Nikei tonen eens te meer dat er tal van opportuniteiten zijn om te gaan samenwerken: conversatiegroepjes moderne talen, een begeleide studie tijdens het examen in onze living, samen zangles volgen, een geïnteresseerd publiek voor alle boekbesprekingen en voordrachten, verdiepen in Nederlandse literatuur, ….. We hopen dat het leerkrachtenteam nog een beetje energie over heeft in deze moeilijke corona-periode en dat onze deuren nog op een kiertje kunnen blijven.

Ik ervaar hier aan den lijve dat netwerk creëren in de buurt vooral draait om het opbouwen van positieve relaties tussen mensen uit deze organisaties. Wanneer je merkt dat waarden, normen, visie worden gedeeld. dat het dus klikt.

8 november 2021: drempels

Als je in een WZC woont ervaar je meer drempels om deel te nemen aan het sociaal leven en een netwerk te onderhouden of op te bouwen. Niet alleen op het gebied van mobiliteit, maar ook sociale, psychologische en economische drempels. ’t Klikt probeert daar oog voor te hebben en toegankelijkheid te vergroten.

Een covid safe ticket is een extra drempel, zowel voor bewoners om deel te nemen aa, het sociaal leven buitenshuis, maar ook voor hun netwerk om onze cafetaria te bezoeken. Daarom laat ik vandaag alles vallen om voor iedereen die wil een ticket te voorzien. Topprioriteit.

2 november 2021: ik doe iets voor jou, jij doet iets voor een ander en iemand doet iets voor mij

Deze uitspraak is de kern van community building en werd vandaag geillustreerd.

Toen we samen een brief schreven naar Richard, die onderweg is naar Compostela, ontdekte ik een uitzonderlijk schrijftalent bij meneer V. Ikzelf ben een literaire prutser en moet me erg inspannen en veel tijd besteden om iets op papier te krijgen, onder andere voor de maandelijkse uitgave van ons huiskrantje. Meneer V. wil me helpen en we spreken af: ik maak een tekst in het klad en hij redigeert. Het resultaat is een tekst zonder fouten, maar vooral met veel rijkere formuleringen.

Het is niet makkelijk om hulp te vragen, vraagverlegenheid kennen we allemaal. Maar misschien verwondert de handelingsverlegenheid meer: de meeste mensen ervaren namelijk ook een drempel om hulp te bieden. Drempels uit beleefdheid, sociale wenselijkheid, discretie, schaamte,… vanuit goede bedoelingen meestal. Soms is het zinvol om deze drempels weg te werken, door iedereen de kans te geven om soms iets te geven en soms iets te krijgen, erop te vertrouwen dat we een zorgzame gemeenschap zijn waar ik iets doe voor jou, jij voor hem en zij voor mij.

27 oktober 2021: Covid steekt er een stokje voor

We hadden het al zien aankomen, maar toen er gisteren een bewoner positief werd getest op Covid, waren we allemaal erg aangedaan. Opnieuw testen, op de kamer blijven, de twee afdelingen scheiden van elkaar en voorzichtig met bezoeken van buitenaf. Ook voor ’t klikt komen er dus spannende maanden aan, want onze bedoeling is net drempels weg te werken die sociale contacten in de weg staan. Gelukkig heb ik ondertussen al veel mensen leren kennen en mogen ervaren hoeveel kracht in elk van hen schuilt. Ik ben er zeker van: samen komen we er wel!

Op korte termijn konden we helaas niet anders dan de eerste bijeenkomst van onze voortuin-club uit te stellen, waarvoor ondertussen al verschillende buren, een familielid, twee bewoners en de directeur zich hadden geëngageerd. Jammer zeg, ik maak van de vrijgekomen tijd gebruik om al eens op bezoek te gaan bij de buurvrouw die het initiatief nam en om contact op te nemen met het Koninklijk Atheneum van Berchem. Hun leerlingen maken graag gebruik van onze voortuin voor de lunch. Het zou geweldig zijn mochten er enkele leerlingen mee aansluiten. Er is zo weinig intergenerationeel contact. Behalve studenten, heb ik in Huis Sint-Jozef nog geen enkele jongere tegengekomen. Moeten we werk van maken.

26 oktober 2021: hart van Berchem

Vandaag mochten we de winkeliers van Berchem ontvangen. We schrokken er allemaal van hoe weinig we elkaar kennen. Maar iedereen was het erover eens dat wij nog heel veel voor elkaar kunnen betekenen en dankzij de ondernemende instelling van de winkeliers zal dit niet bij een vaag voornemen blijven!

25 oktober 2021: muziek verzacht de zeden

De bewoners van afdeling Magnolia eten samen in een eetzaal. zij wachten elke maaltijd samen in zetels tot de deuren opengaan en de maaltijd wordt opgediend. Enkele bewoners vroegen of we dit wachten niet aangenamer konden maken door muziek te voorzien. Daar zetten we graag onze schouders onder: na een korte navraag over het muziekgenre en een mogelijke afspeellijst ga ik samen met stagiair Hanne op zoek naar een CD-speler en de juiste CD’s. Dezelfde middag en avond speelt er muziek tijdens het wachten. We zetten ons er gezellig bij!
Heel fijn dat bewoners zelf ideeën en initiatieven nemen om het samenleven te verbeteren. Ik probeer dit aan te moedigen door er (bijna) onmiddellijk werk van te maken en hen in heel het proces te blijven betrekken. Het zijn vaak kleine aanpassingen die een wereld van verschil maken. Al was het maar het gevoel dat je verschil kan maken en grip hebt op je leefsituatie. Dit is ietwat veel ouderen verliezen als ze verhuizen naar een woonzorgcentrum.

23 oktober 2021: repaircafe

Tijdens deze tweede editie van het repaircafé hielpen we elkaar met het retoucheren van kledij en het opblinken van schoenen. Dit zorgde voor een gezellige bedrijvigheid in de cafetaria. Rond een grote tafel werden tips uitgewisseld en verhalen uit de oude doos bovengehaald. Op een bepaald moment werd de handtas van mevr. V. gespot: een elegant, tijdloos exemplaar van Delvaux, die ze van haar kinderen cadeau kreeg bij een bijzondere gelegenheid. Die hebben we doen blinken en daarna met z’n allen bewonderd. Ik hoop dat het mevr. V deugd heeft gedaan en dat ze terug mooie herinneringen beleeft aan haar handtas. Sonja, zorgkundige in de Magnolia, nam nadien nog werk mee naar huis en deed mevrouw V. nog veel plezier door haar onderrok te herstellen.
In tegenstelling tot vorige keer kwamen er nu geen familieleden en buren langs, stof tot nadenken en reflectie…

21 oktober 2021: aangename kennismaking

Zoals in elk woonzorgcentrum heeft Huis Sint-Jozef ook een woonleefteam. Bij ons zijn dat Tania, Milan, Hannah, Ine, pastoraal werker Peter en stagiair Hanne. Het is soms zoeken hoe community building en een bestaande werking van een woonleefteam zich tot elkaar verhouden. Een woonleefteam vertrekt vanuit zijn zes rollen, de bewoners zijn hun centrale doelgroep waarvoor ze een goed afgestemd en soms ook individueel aanbod voorzien. Community building richt zich op alle leden van de gemeenschap: medewerkers, bewoners, bezoekers, vrijwilligers, buren ,… en doet zelf geen aanbod, we faciliteren de initiatieven van de leden en proberen mensen te ondersteunen om wederzijdse contacten op te bouwen en onderhouden.

Veel communicatie, respect en reflectie helpen ons om optimaal samen te werken in Huis Sint-Jozef. Wat betekent dit concreet? We delen belangrijke informatie met elkaar, helpen elkaar om niemand te vergeten of uit te sluiten, we denken kritisch mee over elkaars ideeën, we zijn elkaars klankbord,…. en we inspireren elkaar.

Een heel mooi voorbeeld daarvan is het jaarlijkse mosselfeest. De woonleefbegeleiders maakten er dit jaar een “’t klikt”- versie van door heel goed na te denken over de tafelschikking. Ze dekten kleine gezellige tafeltjes en gaven bewoners van de twee afdelingen en medewerkers bewust een plaats. Zo hoopten ze nieuwe contacten mogelijk te maken.

19 oktober 2021: onderweg met Richard naar Compostela

Moedige globetrotter,
We hangen gekluisterd aan het witte scherm. Dankuwel voor de mooie sfeerbeelden. 
Eén foto heeft ons geraakt omdat het voor ons eenzaamheid en een desolaat gevoel uitstraalt. We vroegen ons af of je gezelschap had van een slang of een schorpioen? Waar gaan je gedachten naartoe in die eenzame uren? 
We zien dat je heel warm weer hebt. Dit is wel vermoeiend zeker? Hier is het typisch Belgisch weer. Gina, je vrouw vertelt ons dat je 3 liter per dag water nodig hebt. Kan je je altijd tijdig voorzien van drinkwater? 
Nog een extra inspanning voor de volgende dagen en je bent al over de helft! Mogen moed en volharding u verder blijven begeleiden tijdens de tocht!
Wij wensen je vanuit huis Sint-Jozef nog veel goede moed en van je ma een dikke kus,
Kom goed thuis!

15 oktober 2021: we krijgen hulp van studenten orthopedagogie

Hanne, laatstejaars bachelor orthopedagogie, komt het woonleefteam versterken gedurende één academiejaar. Kysha, eerstejaars graduaatstudent ortopedagogie, komt als vrijwilliger enkele activiteiten mee begeleiden en staat haar stage in semester twee. Die extra hulp is zeer welkom en kunnen we goed gebruiken. Als je present bent en goed luistert vind je heel veel aanknopingspunten om mee aan de slag te gaan en kan je mensen het zelfvertrouwen geven om een initiatief te formuleren. Maar het komt erop aan om deze losse eindjes vast te blijven houden. En dat is veel werk.

Een groepje derdejaarsstudenten orthopedagogie gaat dit jaar in het kader van hun bachelorproef aan de slag met onze onderzoeksvraag: hoe kunnen we de oudere buurtbewoners betrekken bij onze community. Vandaag kregen zij deze vraag voorgeschoteld.

Ondertussen heeft ook Loes, student toegepaste psychologie, beslist om haar bachelorproef bij ons te komen maken. Ze wil onderzoeken hoe bewoners, familie en medewerkers corona-maatregelen ervaren en welke invloed dit heeft op hun welbevinden.

We kijken er erg naar uit om samen te werken met deze enthousiaste jonge mensen en hopen dat zij zich snel thuis voelen in ons huis! We nodigen hen uit om ook in ons huis te komen (samen-) werken, zo hopen we dat er meer contact ontstaat tussen jong en oud.

13 oktober 2021: internationaal dessertenbuffet

Ons internationaal dessertenbuffet was een ongelooflijk succes! En niet perse omdat er 4 lange tafels vol dessertjes uit 17 landen werden klaargemaakt door medewerkers, bewoners, vrijwilligers en familie of omdat er meer dan 70 mensen kwamen proeven. Of omdat we de recepten gaan bundelen in een HSJ – kookboekje, maar omdat…

…het initiatief van Giovanna en Maria uitging, twee Italiaanse medewerksters die de diversiteit van Sint Jozef terecht een troef vinden
…het een moment was waarop iedereen iets kon betekenen voor elkaar: dessertjes maken, afwassen, opscheppen, elkaar helpen kiezen, complimenten geven,…
…we elkaar op een positieve en persoonlijke manier konden leren kennen en er weer nieuwe contacten zijn gelegd
…het laat zien dat we met veel kleintjes samen iets groots kunnen waarmaken

4 oktober 2021: beter een goede buur dan een verre vriend?

In zekere zin klopt dat wel: een buurt is de schaal waarop community building het best lijkt te werken: het is gezellig, er is sociale controle, je kan bij elkaar terecht in nood, en er bestaat een vertrouwdheid. Net omdat relaties in de buurt zo nabij zijn, is de hulp die geboden kan worden informeel en lang vol te houden. Het kost weinig moeite om een boodschap mee te brengen voor de buurvrouw van je moeder, als je toch naar de supermarkt rijdt en je moeder bezoekt in het WZC. Vrijwilligers uit een andere buurt moeten veel meer inspanning leveren om dit te doen. Het is ook makkelijker om in de eigen buurt manieren te bedenken waarop je elkaar kan helpen: door bijvoorbeeld leesoefeningen te doen met het buurmeisje, de orchideeën bij te houden van een zorgkundige, tijdens haar vakantie, een beproefd recept te bezorgen voor de pannenkoeken van het verjaardagsfeest, te duimen voor het rij-examen van de stagiaire of haar stageopdracht na te lezen,… Op die manier wordt de relatie wederkerig en ontstaat er een evenwichtige balans tussen geven en nemen. 

Daarom proberen we de individuele buren van Huis Sint-Jozef beter te leren kennen: door repair-cafés, spelletjesavonden, samen na te denken over de aanleg van de voortuin, … Maar we willen ook graag contact met organisaties, verenigingen, de middenstand,… En dit lijkt te lukken: een babbel aan de voordeur van onze buur, het dansatelier leidde ertoe dat zij hun jaarlijkse brunch en spaghettiavond in onze cafetaria kunnen organiseren. Fijn voor onze bewoners: ze kunnen samen met hun familie en vrienden mee komen feesten én ze krijgen de primeur van de choreografieën voor de wedstrijden waaraan de danseressen deelnemen. We hopen dat er ook voor Huis Sint-Jozef een mooie choreografie inzit.

En van het ene komt het andere: het dansatelier is lid van “hart van Berchem”, de vereniging van winkeliers, ook zij zijn welkom om in ons huis te vergaderen. We hopen dat dit de aanzet kan zijn voor nog meer samenwerking.

27 september 2021: sense of home

Herinner je nog het verhaal van mevrouw D.? Ze heeft haar ganse leven ingesprongen en mensen uit de nood geholpen, nu voelt ze zich vaak nutteloos en niet meer van tel. Dat had Jessica, van het onderhouds-team goed verstaan. Ze vroeg mevrouw D. of ze haar even een handje kon helpen. Dat deed ze met plezier, daarna even bekomen, moe maar voldaan!

24 september 2021: homo ludens

Wat is er meer verbindend dan samen spelen? Geen kinderachtige spelletjes, maar je via spel vrij en creatief uitdrukken en anderen ontmoeten.

We merkten dat het sommige bewoners deugd deed om op een vrijdagavond gezellig samen te zijn. Er ontstonden gesprekken tussen bewoners, medewerkers en bezoekers van mens tot mens. We dachten dat we met deze spelletjesavond zouden inspelen op een nood in de buurt, helaas hebben we weinig buren kunnen aantrekken, de drempel om een WZC binnen te stappen is hoog, dat wisten we al. Zelfs de persoonlijke uitnodiging van meneer D. in zijn schaakclub, trok geen volk. De verrassing was wel dat de bewoners zo positief waren. En scrabble is de favoriet!

24 september 2021: eerste vergadering rijdend winkeltje

Een initiatief van zorgkundige Lizy, waar meteen animo voor is, zowel bij bewoners als bij zorgkundigen. We zijn blij met de aanwezigheid van mevrouw H., die vroeger de kruidenierswinkel uitbaatte in deze buurt, meneer V., die de tijd al had genomen om op te lijsten welke producten er eventueel zouden kunnen verkocht worden en mevrouw V., die zelf vegetariër is geworden enkele jaren geleden en bewust consumeert. Het was een zeer constructief overleg waarin we een werkwijze vastlegden om alle bewoners te bevragen wat zij zouden willen in het assortiment. Er werden al praktische zaken besproken zoals het beste tijdsstip en frequentie om het winkeltje open te houden, de betaalwijze, stockbeheer,..

Interessante wending: bewoners vinden dat iedereen moet gestimuleerd worden om aankopen te komen doen in de cafetaria en dat het winkeltje enkel moet passeren bij wie dit echt niet meer kan. Geen slecht idee, het houdt mensen in beweging en zorgt voor een gezellige drukte wanneer mensen staan aan te schuiven. Ik kijk ernaar uit.

21 september 2021: liever raken met woorden dan troosten met leugens

Gisteren werd ik aangesproken door een boze mevrouw M. Ze vroeg me of het mijn taak niet was om me in te leven in de bewoners? “Natuurlijk”, zei ik “dat is wat ik probeer”. Maar daar was ze het niet mee eens. Een beetje een ongemakkelijk gesprek in de drukte van de cafetaria, daarom spreek ik met haar af om dit gesprek vandaag verder te zetten op haar kamer.

Mevrouw M. vertelt me dat ze het formidabel vindt wat ik doe in huis. Maar ze heeft wel een bedenking: doordat ik als een enthousiast, levendig, druk vogeltje kom binnen vliegen in de living, krijgen bewoners het gevoel dat ze traag, slapend en onwetend zijn. Ze raadt me aan om rustiger en minder gejaagd te spreken , dan kunnen bewoners me ook letterlijk beter verstaan, want ik heb een hoge stem.

Wat een cadeau, haar feedback is helemaal waar en als ze het mij niet had verteld was het een blinde vlek gebleven. ’s Avonds vind ik een spreuk van de bond zonder naam: “liever raken met woorden, dan troosten met leugens”. Ze vond zelf ook dat dit motto heel goed bij haar past.

20 september 2021: achter de rug

Ondertussen zijn we vijf weken bezig. Ik probeer een goede balans te vinden tussen asset mapping (in kaart brengen van de interesses, talenten, dromen , aspiraties van de leden van de community) én het faciliteren van activiteiten die vertrekken vanuit ideeën van de gemeenschap zelf. Het is belangrijk om stil te staan bij behaalde successen. Daarom hang ik foto’s “achter de rug” van het bord. Wat versta ik onder een succes? Simpel, alles wat er voor zorgt dat er een klik is ontstaan tussen (ten minste) twee mensen!

18 september 2021: repair-café

Een repair-café is dé ideale manier om mensen vanuit talenten en krachten te verbinden met elkaar. We weten dat de meeste mensen in onze samenleving enerzijds vraagverlegen zijn en tegelijk handelingsverlegen. Een repair-café biedt hier een oplossing: het is een laagdrempelige activiteit waar iedereen iets kan betekenen voor elkaar.

Wij hadden op deze eerste editie vier specialiteiten samengebracht: je kon terecht om kleine herstellingen te laten doen aan kledij en elektrotoestellen. Daarnaast kon je een band laten plakken en uitleg krijgen over het gebruik van de smartphone. Het was een succes want er waren bewoners, medewerkers, familie, buren en vrijwilligers, die elkaar konden helpen. Enkele voorbeelden: vrijwilliger Melly hielp verschillende bewoners en buren om hun kledij te verstellen, onder toeziend oog van mevrouw T. die vroeger zelf naaister was. Ondertussen maakten de buurmeisjes tekeningen, die ze gingen afgeven aan Mevrouw S., een echte kindervriend. Melly zelf kon terecht bij Gert, de knoppendokter, om een app te installeren op haar smartphone. Gert maakte dezelfde ochtend een handleiding voor Meneer R., die hem toelaat om zelfstandig zijn kinderen op te bellen. Aagje had het het drukst, met de hulp van meneer Z. en Theo repareerde ze de koptelefoon van zorgkundige Sonja, de haardroger en afstandsbediening van de familie van mevrouw D., de houtversnipperaar van de buren. Zij hebben een geefwinkel en daar mogen we gerust eens langs gaan als we iets nodig hebben. Tijdens het wachten werd er gebabbeld en kennis gemaakt bij een tasje koffie en een chocoladekoek.

En het krijgt nog een plezant vervolg: Sonja biedt aan om het stikmachine van het WZC eens van onder het stof te halen, als ze het aan de praat krijgt, komt ze volgende keer meedoen. In de facebookgroep van de buurt wordt er al gevraagd wanneer we een tweede editie organiseren, de buurmeisjes vragen of ze met de andere meisje uit de straat een tekeningen bibliotheek mogen opstellen,…

16 september 2021: van schelp tot schelp

Samen volgen wij Richard, zoon van mevrouw T., op zijn 9de  pelgrimstocht gaat naar Compostela. Stevige wandelschoenen, een rugzak, zijn wandelschoenen en een portie steun zetten hem op weg om deze keer vanuit het zuiden van Spanje op weg te gaan. Donderdag 16 september mochten we hem verwelkomen in huis Sint-Jozef. een grote groep bewoners, familieleden en parochianen waren nieuwsgierig en hadden de schelpen in huis gevolgd om op de plek van afspraak te komen luisteren.

De bewoners voelden zich betrokken bij dit gebeuren en willen hem ook volgen in zijn route. Zo kon een bewoner een schelp inschilderen, hebben we een schelpenroute aangeduid met bezinnende teksten. Tijdens het moment zelf, kon ieder op eigen wijze zijn of haar steun betuigen en hebben we die boodschap ook overhandigd. Niet alleen hebben we Richard uitgewuifd, maar hebben hem ook samen de zegen gegeven. Mevrouw T. was trots!

15 september 2021: groene vingers

Kinesiste Dora verzorgt de planten in de gemeenschappelijke ruimtes en deed via ’t klikt een oproep om deze verantwoordelijkheid te delen. Er werd een momentje gepland om samen te komen om hierover na te denken. Ondanks de extra oproep die ochtend kwamen er weinig mensen op af. In eerste instantie jammer, maar achteraf werden we individueel aangesproken door Melly, de vrijwilligster, die de planten in de zorgstaat wel wil gieten, Jazz, die van thuis stekjes wil meebrengen voor afdeling magnolia, mevrouw P. die samen met haar dochter de planten in het grotje (in de tuin) willen onderhouden. Niet iedereen wil deelnemen aan een clubje of een groep, dat wil niet zeggen dat ze niet van betekenis willen zijn…

13 september 2021: hét bordmoment

Elke maandag en donderdag leggen alle medewerkers om tien uur in de voormiddag het werk even neer om naar het bordmoment te komen. Een moment waarop men kort kan afstemmen en info kan uitwisselen. Op maandagmorgen krijg ik wekelijks de mogelijkheid om info te delen over ’t klikt en zo alle medewerkers te bereiken met een korte update van wat er is gebeurd en wat er nog gepland staat. Een heel grote luxe, want het is niet makkelijk om iedereen goed op de hoogte te houden .

9 september 2021: aandachtspersonen

In Huis Sint-Jozef wordt gewerkt met een aandachtspersonen-systeem waarbij elke bewoner wordt gekoppeld aan een medewerker, alle medewerkers doen mee: zorg, administratie, woonleefteam, technische dienst, logistiek,…. Om dit na de corona nieuw leven in te blazen worden de duo’s gevraagd om de komende twee weken samen langs te komen in de patio om daar te poseren voor de foto. Een gezellige bedrijvigheid.

Het koppelen van een bewoner aan een medewerker geeft soms de opportuniteit tot een bijzondere relatie en dat is mooi.

7 september 2021: eerste werkdag van Timmie

Als community builder doe ik erg mijn best om iedereen te leren kennen en te ontdekken waar mensen interesse in hebben en goed in zijn. Dat zijn heel boeiende gesprekken die me telkens weer verrassen. Sommige gesprekken gaan vlotter in het bijzijn van de kleine Timmie, dat was zeker zo bij mevrouw T., die vroeger kattemoeder is geweest voor zwerfkatten en daar zelfs jaarlijks voor in de bloemetjes werd gezet op het stadhuis. Timmie, die nog jong en soms wel een tikkeltje te druk is, werd helemaal rustig in haar gezelschap. Daar kan ik nog veel van leren, hopelijk wil ze haar wijsheid met me delen.

6 september 2021: startschot van de krantenclub

We zijn drie weken verder en het is zover: de eerste club komt samen. Ik ben nog volop aan het kennismaken en ieders talenten in kaart aan het brengen, maar ondertussen zijn er al veel mogelijkheden om samen iets te doen. Daar moeten we vooral niet mee wachten want samen dingen doen brengt mensen in verbinding. Dit initiatief kwam van Francis, een vrijwilliger. Hij wil naar aanleiding van de “frut”- even vertalen voor wie niet van Antwerpen is: “de gazet van Antwerpen”- onderwerpen uit de actualiteit bespreken. Een schot in de roos, een tiental bewoners en ook familie komen samen in de cafetaria. Mevrouw E. zorgt voor de krant en vrijwilligers Gerd en Linda zorgen voor de drankjes. Ondertussen heeft de breiclub “de gevallen steek” onder leiding van mevrouw M. en vrijwilligster Magda ook besloten om samen te komen in de cafetaria. Het wordt daar een gezellige drukte. En dit werkt aanstekelijk: een bezoeker spreekt me aan met de vraag of er ook geen schildersclub kan opgericht worden, een bewoners geven aan dat ze zo graag samen zouden zingen,…. Aan goesting geen gebrek!

3 september 2021: iedereen welkom

Er is maar één regel voor ’t klikt: “iedereen is welkom”.
Mensen leggen connectie door samen iets te doen. Daar kan iedereen initiatief voor nemen, heel spontaan. Dan moeten we ervoor zorgen dat iedereen die dat wil, kan aansluiten. Maar hoe kunnen we iedereen bereiken en toch heel kort op de bal spelen? Dat was een echte breinbreker. Voorlopig gaan we aan de slag met een multifunctioneel bord, waar iedereen iets kan op aankondigen, met een stift of ouderwets iets op plakken met plakband. Het bord staat op wielen, dus we kunnen het overal mee naartoe nemen. Onderaan hebben we een rekje gemaakt, waarop mensen iets kunnen achterlaten of uitwisselen. We letten er op dat we zo laag mogelijk schrijven, dat ook mensen in de rolstoel dit kunnen lezen. Voor wie niet fysiek aanwezig is, is er ook een online prikbord, waar dezelfde inhoud op terug te vinden is. Met heel veel dank aan Theo, die dit technisch en esthetisch heeft vormgegeven. En om niemand te vergeten ga ik op maandag tijdens het middageten langs op alle eetzalen voor het aanbod van de week te vertellen, een idee van de bewoners op de gebruikersraad. Zo zie je maar, samen komen we er wel!

31 augustus 2021: geen nine to five kantoorjob

Een goede community builder kent de gemeenschap heel goed, hij weet wie er woont en wat er leeft. Omdat hij er op informele wijze vaak is, spreken mensen hem aan. De drempel is laag en zo wordt vertrouwen opgebouwd. Dat vraagt natuurlijk wel veel flexibiliteit. Community building is geen nine to five kantoorjob. Net daarom hebben we gekozen om een aantal uren per week aanwezig te zijn op een vast moment. Op maandag ben ik er altijd heel de dag, iedereen weet dat en kan mij dan vinden. De andere uren mag ik flexibel inzetten in functie van wat nodig is: op die manier kan ik inspelen op vragen en opportuniteiten die zich aandienen.

Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk te werken tussen de mensen ipv op een bureau. Dat was administratief medewerker Anabela ook al opgevallen. Ze kwam met een originele oplossing!

30 augustus 2021: O Heer, d’avond is neergekomen

Vandaag kwam ik mevrouw D. huilend tegen in de tuin. Ze had groot verdriet omdat ze zich nutteloos voelde. Vroeger was ze steeds in de weer voor anderen, maar nu kan ze naar eigen zeggen niets meer. Ik bedacht me dat dit de essentie is van ’t Klikt: mensen ervaren pas levenskwaliteit als ze van betekenis kunnen zijn voor een ander. Daarom gaan we wederkerige sociale verbondenheid tussen mensen stimuleren.
Ik zocht naar verbinding en het schoot me te binnen dat ze net als ik bij de gidsen is geweest als meisje. In een opwelling begon ik het avondlied te zingen, mevrouw D. viel in en zo beleefden we samen een heel mooi en intens moment van verbondenheid.

27 augustus 2021: beter een goede buur dan een verre vriend

Een WZC zou geen eiland mogen zijn, mensen voelen zich meer thuis als ze zich nog deel voelen van de samenleving. Maar in de praktijk is het niet makkelijk om de band met de samenleving aan te halen. We weten allemaal hoe hoog de drempel is, en corona heeft het niet makkelijker gemaakt. Wij kiezen ervoor om de buren van in het begin te betrekken bij ’t klikt. Dat betekent naar buiten gaan en contact leggen. Toevallig zijn er dit weekend verschillende straatfeesten in de buurt, en zondag een zeepkistenrace. Een community builder werkt niet van negen tot vijf!

26 augustus 2021: vrijwilligers maken het verschil

Vrijwilligers hebben een heel waardevolle en bijzondere positie in de community. Het was heel verrijkend om ’t klikt aan hen voor te stellen en hun reflecties daarover te beluisteren. Dankzij hen kan Huis Sint-Jozef elke dag van de week beschikken over een reuzegezellige bemande cafetaria.

Vanuit de literatuur kennen we het belang van een laagdrempelige bumping place. Mensen vormen een immers gemeenschap doordat ze elkaar ontmoeten op fysieke plaatsen. Dat levert energie, enthousiasme, verbinding en betrokkenheid op. Soms gaan mensen daar doelgericht naartoe, maar soms willen ze daar gewoon zijn, een plek om tussen anderen te vertoeven. Wanneer mensen samenkomen, ontstaan er mogelijkheden. Een ideale ontmoetingsplaats is een plaats die voor iedereen toegankelijk is en waar alle deelnemers zich welkom voelen, graag vertoeven en weten waarvoor ze komen. Ontmoetingsplaatsen kunnen ook doe-plekken zijn.

Ouderen ondervinden meer drempels om op die ontmoetingsplaatsen te geraken, vanzelfsprekend op het gebied van mobiliteit, maar ook sociale, psychologische en economische drempels. Het vraagt extra aandacht om enerzijds deze ontmoetingsruimtes veilig, bereikbaar en toegankelijk te maken voor iedereen en anderzijds oog te hebben voor de ondersteuning die het voor ouderen mogelijk zou maken om die ontmoetingsplaatsen te bereiken. 

De cafetaria in Huis Sint-Jozef is echt een ideale bumping place: zeer toegankelijk voor iedereen, met een prachtige tuin, een ruimte die flexibel kan gebruikt worden om samen iets te doen, gezellig bij elkaar te zitten of rustig op je eentje te kijken wat er allemaal gebeurt. Dit in alle geborgenheid. De uitdaging is om nog meer mensen uit de buurt en van verschillende generaties aan te trekken. Via het bord, proberen we zoveel mogelijk mensen bereiken.

25 augustus 2021: frietjesdag: gewoon mensen onder elkaar

De jaarlijkse frietjesdag: vrijwilligers en woonleefteam organiseren een tuinfeest met zelfgebakken frietjes voor alle bewoners en medewerkers. Echt plezant, even niet in vaste rollen van zorgkundige, bewoner, onderhoudsmedewerker, directeur, …. maar gewoon mens. Zorgkundige Lizy toont ons hoe ze kan breakdancen, tot groot plezier van iedereen. Het moedigt anderen aan om zichzelf ook te tonen: mensen beginnen te dansen, mee te zingen, foto’s en filmpjes te maken, …. we voelen ons verbonden.

23 augustus 2021: “we are family”

Vandaag krijg ik de kans om ’t klikt officieel voor te stellen op de familievergadering, heel fijn om reacties te horen en in dialoog te gaan. Ook in deze groep is men unaniem: na corona mag er terug meer leven in de brouwerij komen, mensen hebben afgezien van het sociaal isolement. Na de vergadering probeer ik mensen nog even persoonlijk aan te spreken. Van het ene komt het andere. Een zoon van een bewoonster vertrekt binnen enkele weken op pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. De weg naar Santiago (in het Spaans ook wel ‘el camino’; de weg genoemd) kent veel van tradities. Zo laten pelgrims een van huis meegenomen steen achter bij Cruz de Ferro waarmee ze symbolisch hun zonden van zich afleggen en (letterlijk) verlicht hun weg vervolgen. Hij stelt voor om een steen mee te nemen van ons, wij zouden dan vanuit Huis Sint-Jozef zijn tocht mee kunnen volgen met een groepje geïnteresseerden. Volgende week breng ik onze pastorale werker met de zoon in contact om dit idee verder uit te werken.

Ik begin er ondertussen vertrouwen in te krijgen dat er heel veel initiatief komt van de mensen uit de community als ik daar voor open sta. Zo zijn er al ideeën om een buffet te maken met gerechten uit verschillende landen, een groepje samen te brengen om samen voor de planten te zorgen, een repaircafé te houden, een spelletjesavond mogelijk te maken, kinderen te laten spelen in de tuin op woensdagnamiddag, samen de krant te lezen, de breiclub “de gevallen steek” in de cafetaria te laten doorgaan, …. Ik begin te begrijpen waarom een goede community builder ook een goede manager moet zijn 😃

20 augustus 2021: oog voor het positieve

De ABCD- methode is krachtgericht we focussen op what’s strong ipv op what’s wrong.

Ik wil geen verkeerde indruk wekken: ook voor ’t klikt is Huis Sint-Jozef al een warme gemeenschap.

Hartverwarmend te zien hoe mensen iets voor elkaar betekenen…

Dora, de kinesiste heeft groene vingers en verzorgt de planten in de gemeenschappelijke ruimtes en bij enkele bewoners van de Linde.
Zorgkundige, Lizy, brengt haar hond Julie soms mee tot groot plezier van de bewoners.
Sayed, zorgkundige op de Linde, speelt schaak met mijnheer D.
Milan, ergotherapeut, bracht medewerkers en bewoners samen tijdens een spannend voetbaltoernooi in onze prachtige tuin.
Mevrouw D. K. en mijnheer Z. gingen samen op stap in de riksja. Daarna werd er samen met de familie nog iets gedronken in de cafetaria.
Mevrouw M. heeft ergotherapeut Milan en orthopedagoog Hannah leren breien. Milan heeft ondertussen vier mutsen, twee sjaals en drie paar sokken af.
Bianca, zorgkundige op de Linde, brengt wel eens boodschappen mee voor bewoners die niet in de supermarkt geraken.
Woensdag leggen de vrijwilligers bewoners en medewerkers in de watten, dan kunnen ze genieten van frietjes en een sfeervol optreden.
Ik ontdekte gisteren dat de prachtige schilderijen aan de muren gemaakt zijn door Patrick, secretariaatsmedewerker.
Mevrouw H. nodigt hoofdverpleegkundige Nele uit om op haar kamer te komen kijken naar de olympische spelen

En dit is maar een toevallige greep uit al de spontane, warme initiatieven!

19 augustus 2021: hallo, ik ben Maite…

In Huis Sint-Jozef wonen 53 mensen, werken 80 medewerkers, ondersteunen 15 vrijwilligers. Naasten, bezoekers en buren zijn heel welkom. Ik probeer elk van hen aan te spreken en te leren kennen. Later zal ik de assets (krachten, interesses, hulpbronnen, dromen,..) mappen (in kaart brengen), maar eerst neem ik de tijd om vertrouwen op te bouwen, present te zijn. De eerst kennismaking brengt al meteen kansen naar boven om samen dingen te gaan doen. Hoe kunnen we dan iedereen bereiken? Daarvoor is de cafetaria als bumping place ideaal. Het is een heerlijke, uitnodigende plek, in het hartje van Huis Sint-Jozef . Vrijwilligers zorgen er voor dat ze elke dag van de week open is. Theo, van de technische dienst gaat me helpen om een groot bord te maken, om zoveel mogelijk mensen te bereiken.

18 augustus 2021: mijn kritische vrienden

Wat ben ik dankbaar dat ik drie kritische vrienden rond mij heb kunnen verzamelen: Greet Demesmaeker, Birgit Oelkers en Marie-Louise Hehenkamp. Dit zijn “personen uit een kennisinstelling die een helikopterview en -ervaring hebben met netwerkopbouw. Zij kunnen community Builders rond valkuilen heen loodsen en ondersteuning bieden tijdens moeilijke ogenblikken.” Omdat community building een dynamisch proces is, is ondersteuning door een ‘kritische vriend’ bijzonder zinvol. Vandaag kwamen we voor het eerst samen en leerde ik dat het veel aandacht vraagt om de leden van de community echt de regie te geven en “in the lead” te laten. Faciliteren en niet overnemen, dat moet ik voor ogen blijven houden.

16 augustus 2021: dromen, durven, doen

De grote dag. Ik heb er enorm naar uitgekeken, maar vandaag is het toch erg spannend om de transfer te maken van theorie naar de praktijk. Voor community building is er immers geen draaiboek, ik moet vertrouwen in de kracht van mensen, de intrinsieke behoefte om iets te kunnen betekenen voor een ander. Bovendien begeef ik me in een spanningsveld door dit proces op gang te brengen in een residentiële context, die toch nog zeer sterk vertrekt vanuit een medisch zorgmodel.

Ik hou mezelf voor dat het traag mag gaan, eerst mensen leren kennen, relaties opbouwen, gewoon mezelf zijn en er zijn…. Het valt niet mee om me niet te richten op resultaten of doelstellingen, maar enkel te focussen op het proces.

Gelukkig word ik ongelooflijk warm onthaald, ik voel me echt welkom. Ik neem de tijd om mezelf voor te stellen aan medewerkers, bewoners, familie, vrijwilligers. Het valt me op dat (zeker na de afgelopen corona-periode) iedereen uitkijkt naar wat meer verbondenheid en leven in de brouwerij. Daarin nemen ook al veel mensen spontaan initiatief. Daarover schrijf ik graag later in de week meer in “oog voor het positieve”.

7 juli 2021: plannen krijgen vaste vorm

Vandaag krijgen onze plannen vaste vorm: na de zomervakantie ondersteunt Sproud een jaar lang bewoners, medewerkers, familie, vrijwilligers, sympathisanten en buren van Huis Sint-Jozef in Berchem om een warme gemeenschap te bouwen: “t klikt” . Community building volgens de ABCD-methode, van theorie naar praktijk. Het belooft een boeiend proces te worden, dat we graag met jullie delen ter inspiratie. Want we zijn ervan overtuigd dat dit een sleutel is naar toekombestendige ouderenzorg. Wordt vervolgd….